محاسبه‌ی سرعت فلاتر با استفاده از مدل آیرودینامیکی جونز
کد مقاله : 1090-AERO2024
نویسندگان
علی بهرامی نجات *1، حسین شاهوردی2
1کارشناس ارشد هوافضا، دانشکده‌ی هوافضا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، ایران
2دانشیار هوافضا، دانشکده‌ی هوافضا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، ایران
چکیده مقاله
مطالعه‌ی آیروالاستیسیته و پدیده‌ی فلاتر، یکی از جنبه‌های مهم در فرآیند طراحی هواپیما است. از آنجا که فلاتر ماهیتی مخرب دارد، نیاز است تا سرعت فلاتر در مسیر طراحی محاسبه شود. در این علم مجموعه‌ی سازه و سیال به صورت یک سیستم یکپارچه در نظر گرفته شده و برای محاسبات به مشخصات سازه و سیال نیاز است. از طرفی در محاسبات آیروالاستیسیته به خصوص در طراحی مقدماتی به عمیق شدن در جزئیات سازه و سیال نیازی نبوده و می‌توان جهت محاسبات از مدل سازی‌های ساده و اصطلاحا مهندسی استفاده کرد؛ تا در سریع‌ترین زمان نتایجی با دقت قابل قبول تولید شود. از گذشته برای محاسبات بخش آیرودینامیک، روش‌های خوبی مانند روش تئودورسون وجود داشته است؛ اما این روش در عین کارآمدی، نقایصی نیز دارد. در سال‌های اخیر روش‌هایی مانند روش پیترز نیز توسعه داده شده است که با وجود داشتن دقت بالاتر، به دلیل نیاز به بررسی همگرایی، در مسائل پیچیده، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این بین یکی از روش‌های میانه که نسبت به تئودورسون ایرادات کمتر و نسبت به پیترز کاربردی‌تر است، مدل آیرودینامیکی جونز است. در این تحقیق با ایجاد تغییراتی در روابط جونز، سعی شده است تا روابط دیفرانسیلی، برای آیرودینامیک مسئله‌ی فلاتر محاسبه شود تا بتوان با حذف عامل زمان، مستقیم با حل معادلات دیفرانسیلی سازه و سیال، سرعت فلاتر را محاسبه کرد.
کلیدواژه ها
آیروالاستیسیته – فلاتر بال – مدل آیرودینامیکی جونز – مدل آیرودینامیکی تئودورسون
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی